sábado, 28 de marzo de 2020

TROMBA MERELLI 6V

Xa chegado o ano 2020 e co tema do Covid-19 a cousa ía ir lenta; xa fixera o cableado do acelerador, aire, magneto, descompresor, embrague e as abrazadeiras das bigoteiras (que antes ían parafusadas nas manetas), como se pode ver na foto de abaixo.
   

Agora tíñao todo parado porque levara os dous asentos a facerlles uns coiros cunha pel que eu conseguira a bo prezo, a un tapiceiro en Santa Lucía. Logo, o dos remaches, xa sería cousa miña. Cando a xente pon problemas para facer as cousas é mellor facelas un mesmo, penso eu.
E así estaban as cousas en febreiro, pero aínda así, cando o coronavirus chegaba a Italia, eu facía un contacto cun tal Stefano que me vendía unha "Tromba Marelli de 6v" "ideale" para a miña Bianchi 500. Xa o tiña todo mercado, só me quedaba poñer o soporte da matrícula dianteira, facer a instalación eléctrica e por suposto "acender a moto", palabras maiores...


Tromba Marelli Bianchi 500
Llegado el año 2020 y con el tema del Covid-19 la cosa iba a ir lenta; ya había hecho el cableado del acelerador, aire, magneto, descompresor, embrague y las abrazaderas de las bigoteras (que antes iban atornilladas en las manetas), como se puede ver en la foto de abajo.
                
Ahora lo tenía todo parado porque había llevado los dos asientos a hacerles unos cueros con una piel que conseguí a buen precio a un tapicero en Santa Lucía. Luego, lo de los remaches ya sería cosa mía. Cuando la gente pone problemas para hacer las cosas es mejor hacerlas uno mismo, pienso yo.
Y así estaban las cosas en febrero, pero con todo, cuando el coronavirus llegaba a Italia, yo contactaba con un tal Stefano que me vendía una Tromba Marelli de 6V "ideale" para mi Bianchi 500. Ya lo tenía todo comprado, sólo me quedaba poner el soporte de la matrícula delantera, hacer la instalación eléctrica y por supuesto "encender la moto", palabras mayores...

DESEÑANDO AS ESTRIBEIRAS TRASEIRAS



O problema adoita estar en que unhas cousas traen outras, e o chollo non chegaba á fín, senón que se complicaba cada vez máis. O asento traseiro precisaba dunhas estribeiras traseiras que tería que facer, e como sempre, mirando polo grabado de enriba e por fotos da internet.
                                                 

ASENTO TRASEIRO


Como se aprecia na foto, xa estaba o cable do freo traseiro instalado neses dias de novembro cando, facendo unha visita por ebay.it, apareceu unha desas cousas pendentes. 

Como se aprecia en la foto, ya estaba el cable del freno trasero instalado en esos días de noviembre cuando, haciendo una visita por ebay.it apareció una de las cosas que tenía pendientes.

Asento traseiro
Asiento trasero
                                                                           
En moi bo estado, como se pode ver.
                                                   En muy buen estado como se puede ver

Un asento traseiro da época, específico da moto non, pero que me podía ir perfecto depois duns axustes. Todo consistiría en baixalo un pouco e en buscarlle uns muelles.

Un asiento trasero de la época, específico de la moto no, pero que me podía ir perfecto después de unas modificaciones. Todo consistiría en bajarlo un poco y en buscarle unos muelles.


Xa modificado e cuns muelles mercados no foro lamaneta.
                      Ya modificado y con unos muelles comprados a través del foro lamaneta

FACENDO CABLEADO DOS FREOS

       
Tocaba poñer agora a cadea da distribución, esta parte nunca se chegara a montar, como tampouco o embrague. A cadea compráraa igual cá da magneto á Feked, en Inglaterra. Ao embrague non lle tocara, estaba bastante ben, agás a variña accionadora que a tivera que facer. Chegou o verán do 2019 e tocaba descansar. Só quedaban detalles ou eso pensaba eu, hahaha...
Á volta do verán púxenme co cable do freo traseiro. Só tiña as fotos de internet e o grabado do manual;  costoume traballo entender o sistema e sacalo para adiante, sobre todo porque aínda que tardei, decateime de que cortaran un tope nalgún momento, cando cambiaran o sistema de freado ao poñer o cambio de marchas ao pé. Por iso non conseguía entender o sistema de freo baseado na funda do cable, como nas Bultaco vaia.

                                     
Cable do freo traseiro xa rematado.
Cable del freno trasero ya acabado


Ahora tocaba poner la cadena de la distribución, esta parte nunca se había llegado a montar, como tampoco el embrague. La cadena la había comprado igual que la de la magneto a la Feked, en Inglaterra. Al embrague no le había tocado, estaba bastante bien, excepto la varilla accionadora que la había tenido que hacer.
Llegó el verano del 2019 y tocaba descansar. Sólo quedaban detalles, o eso pensaba yo, jajaja...
A la vuelta del verano me puse con el cable del freno trasero. Sólo tenía las fotos de internet y el grabado del manual. Me costó trabajo entender el sistema y sacarlo para adelante, sobre todo porque, aunque tardé, me di cuenta de que habían cortado en algún momento un tope, al cambiar el sistema de frenado al poner el cambio de marchas al pie. Por eso no conseguía entender el sistema de freno basado en la funda del cable, como en las Bultaco, vaya.


FARO MARELLI


Como xa contara, o foco que reparara non era o orixinal da moto. Nas motos desa época , en Italia, levavan todas o mesmo tipo "Faro Marellone o Marellino con devio luce siringa". O que viña sendo un faro Marelli cun sistema de cambio de larga e curta no manillar en forma de xiringa (tamén o levaban nesa época as motos alemás, pero feito por Bosch). Material difícil de atopar e moi caro...Cada vez que miraba fotos do mecanismo deses focos por dentro alucinaba, por iso non o puiden deixar pasar cando o atopei en ebay.it.¡ Era a guinda da moto!        

Vídeo do mecanismo en YouTube: https://www.youtube.com/watch?v=zqCJ4nTYBrg
                                                                   
Detalle da chave de luces rota. Cousas dunha mala embalaxe.
Detalle de la llave de luces rota. Cosas del mal embalaje.
Mecanismo interno Faro Marelli
Vista exterior do foco xa pintado.
Vista exterior del foco ya pintado

Como ya había contado, el foco que había reparado no era el original de la moto. Las motos de esa época, en Italia, llevaban todas el mismo tipo "Faro Marellone o Marellino con devio luce siringa". Lo que venía a ser un faro Marelli con un sistema de cambio de larga y corta en el manillar en forma de jeringa (también lo llevaban en esa época las motos alemanas, pero hecho por Bosch). Material difícil de encontrar y muy caro. Cada vez que miraba fotos del mecanismo de eses focos por dentro alucinaba, por eso no lo pude dejar pasar cuando lo encontré en ebay.it. ¡Era la guinda de la moto!
Vídeo del mecanismo en YouTube https://www.youtube.com/watch?v=zqCJ4nTYBrg

MATERIAL PARA CROMAR



 A estas alturas xa tiña un bo lote para levar a cromar: o silencioso do escape, as estrelas da forquiña que me fixeran tamén por laser, os tubos do aceite que fixera eu de novo, así como o da gasolina (un traballiño importante tamén, de soldadura a estaño con adaptación de rácores) ou a tapa do depósito feita dun apaño mercado por internet.
Tiña tamén o problema da culata da moto, que era máis un tema de estética ca outra cousa, pero un problema. Nadie me quixera soldar as fendas e as fallas de material, debido a mala calidade do aluminio desas épocas, nadie se atrevía... hahaha!. Xa fora soldada no seu momento cando rompeu dende dentro, e quedara ben bastante ben, pero por fora non se pararan. Ante esa situación, e mentres non escontrara outra no futuro, ía  reparala remodelándoa con masilla de dous compoñentes e pintándoa. O  resultado... ó acender a moto.                       
                               
                                         

A estas alturas ya tenía un lote importante para llevar a cromar: el silencioso del escape, las estrellas de la horquilla que me habían hecho también por láser, los tubos del aceite que había hecho yo de nuevo, así como el de la gasolina (un buen trabajo también, de soldadura a estaño con adaptación de rácores) o la tapa del depósito hecha de un apaño comprado por internet.

Tenía también el problema de la culata de la moto, que era más un tema de estética que otra cosa, pero un problema. Nadie me había querido soldar las grietas y las faltas del material, debido a la mala calidad del aluminio de esas épocas, ¡nadie se atrevía...jajaja! Ya había sido soldada en su momento cuando rompió desde dentro y había quedado bastante bien, pero por fuera no se habían parado. Ante esta situación y mientras no encontrara otra en el futuro, iba a arreglarla remodelándola con masilla de dos componentes y pintándola. El resultado...al encender la moto.       

viernes, 27 de marzo de 2020

PLANTEXANDO A COROA DE ARRASTRE

Xa case rematara coa rebarbadora
Ya casi había acabado con la rebarbadora
Abrazadeiras rematadas Bianchi 500
Abrazaderas acabadas Bianchi 500
Detalle da coroa antiga e da  coroa nova que mercara para cortala e aproveitar a parte exterior.
Detalle de la corona antigua y de la corona nueva que había comprado para cortarla y aprovechar la parte exterior.

Coroa rematada, só pendente de soldarlle os radios.
                                  Corona acabada, sólo pendiente de soldarle los radios